Pátio do Colégio to
miejsce, gdzie narodziło się São Paulo (Brazylia). To tutaj w 1554 roku dwaj
jezuiccy misjonarze José Anchieta (1534–1597) i Manuel da Nóbrega (1517–1570) zbudowali
pierwsze, kryte słomą kolegium jezuickie i kościół. Mała osada wokół tych
zabudowań rozrosła się w milionową metropolię.
 |
|
Pátio do Colégio – miejsce
założenia miasta w 1554 roku.
Ta nazwą określa się kościół,
szkołę jezuicką i plac.
|
Czterechsetną rocznicę
jej założenia, w 1954 roku, uczczono otwarciem parku Ibirapuera, pierwszego tak
dużego (158 hektarów) parku miejskiego w São Paulo. Pierwotnym założeniem było utworzenie parku na
wzór wielkich angielskich parków krajobrazowych i zwolennicy takiej koncepcji
byli zdecydowanymi przeciwnikami jego częściowej zabudowy budynkami, mimo ich przeznaczenia
na cele kulturalne.
Jest to przestrzeń głównie
dla mieszkańców – sztuczne jezioro, plaża, miejsca piknikowe, kompleksy
sportowe. Jednak chyba nie ma turysty czy podróżnika, który będąc w São Paulo,
nie przyjechałby tutaj. Przyjeżdżamy, aby podziwiać samo założenie parkowe ale
również te wzbudzające kiedyś kontrowersje
budowle i pawilony, aby oglądnąć kolekcje w Muzeum Sztuki Nowoczesnej (MAM), Muzeum
Sztuki Nowoczesnej (MAC USP), Muzeum Sztuki Afro-Brazylijskiej, czy wystawę
rzeźb na wolnym powietrzu.
Koncepcja parku została
stworzona przez Oskara Niemeyera i Roberta
Burle Marxa. Część budowli
zaprojektował João Felipe Pereira.
Muzeum Afro-Brazylijskie i lekkie pawilony łączące poszczególne budowle są dziełem
Oskara Niemeyera z okresu powstawania parku (1953). Audytorium Labareda (port. Płomień), też projekt Niemeyera, powstało
już w 2005 roku, gdy autor miał 98 (!) lat.
